Dit boek gaat over Amaat Vyncke, die 140 jaar geleden als witte pater naar Kongo vertrok. Hij had er al een geëngageerd leven op zitten: pauselijke zoeaaf, blauwvoeter, stichter van de Vlaamse Vlagge, … Pas in 2014 verscheen Jef Bogaerts eerste biografie over Amaat. Waarom nu al een nieuw boek? De titel is: Amaat Vyncke en zijn wereld. Die wereld was zo ruim dat veel niet gezegd was. Ondertussen vond Bogaert talrijke nieuwe documenten met veel nieuwe relevante informatie. Het geeft ons een levendig beeld over Vynckes wereld.
Deze heruitgave is goed getimed omdat ze samenvalt met de recente internationale opspraak van het koloniale verleden. We leren Vyncke kennen als iemand die de Afrikaanse mens respecteerde en liefhad. Hij stierf voor hen op jonge leeftijd, slechts 38 jaar, na amper vijf jaar Afrika.
Dit boek is een welgekomen en hoopvolle stem tussen de vele denigrerende stemmen die het vernederend racisme aanklagen, dat er ook was, maar niet bij allen die in de kolonie werkten.
80 jaar na Amaat werden de meeste Afrikaanse landen onafhankelijk. Deze periode had zijn eigen problemen en niet alles is opgelost, maar er zijn "profeten" als Mandela, Tutu, Dr. Mukwege... Amaat was van hen allen een voorloper.
Dank je Jef voor het enthousiasme en inleefvermogen waarmee je Amaat Vyncke weer tot leven brengt.
Luc Lefief, witte pater
Luc Lefief werd geboren in 1932. Zijn grootvader Louis Lefief was lid van de Fanfarengilde der Xaverianen, opgericht door Amaat Vyncke en zorgde regelmatig voor de muzikale begeleiding van Vyncke bij begrafenissen en zalvingen. Kleinzoon Luc Lefief heeft heel bewust het voorbeeld van Amaat Vyncke gevolgd en trad in 1962 toe tot de Sociëteit van de Missionarissen van Afrika (de “witte paters”). In Malawi heeft ook hij een fanfare opgericht. Na zijn terugkeer in ons land wordt hij overste van de Belgische provincie van de Witte Paters tot in 2008 (= afschaffing van de provincie België en opname als de Belgische sector van de nieuwe Provincie Europa). 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten